Περίπου τρεις μήνες νωρίτερα, η Κοινότητα του Φαμπριάνο, δημοσίευσε μια ανακοίνωση για τα ΠΧΣ. Ανταποκρίθηκαν πολλά άτομα. Έπειτα αρχίσαμε τις προπονήσεις σε αθλητικό επίπεδο, καθημερινά για 5 ώρες κάθε μέρα. Μετά τους τρεις μήνες οι δύο προπονητές επέλεξαν τους καλύτερους και ανάμεσα τους ήμουν επίσης και εγώ!
Άρχισε ακριβώς 3 μήνες πριν την εκπομπή.
Ήμουν σε δύο παιχνίδια. Στο φιλ ρουζ και σε ένα δεύτερο όπου ήμουν ένας σκίουρος.
Στο φιλ ρουζ ήμουν πάνω σε μια χελώνα, όπου μέσα της υπήρχαν δύο παίκτες και έπρεπε να προχωρήσουμε σπρώχνοντας τη χελώνα πάνω σε μια σιδηροτροχιά. Εγώ έπρεπε να ισορροπώ με το βάρος μου τη χελώνα ώστε να μη πέσει στο έδαφος, αριστερά ή δεξιά από τη σιδηροτροχιά.
Το δεύτερο παιχνίδι, διεξαγόταν στην πισίνα, υπήρχε μια τσουλήθρα όπου οι παίκτες γλιστρούσαν και έριχναν σε μένα, που βρισκόμουν πάνω σε μια σχεδία ντυμένη σκίουρος, μεγάλα φουντούκια.
Ήταν μια ατμόσφαιρα γιορτής μεταξύ όλων και η οποία μας ενθάρρυνε.
Έχω μια πολύ ωραία ανάμνηση από όλες τις ημέρες που μείναμε στην Aix-Les-Bains. Οι πρόβες με τις άλλες ομάδες, οι ανταλλαγές δώρων μεταξύ των χωρών, μερικά μάλιστα τα έχω ακόμα. Δε θυμάμαι κάτι άσχημο…
Στη γενική πρόβα δε τα πήγαμε καθόλου καλά, νομίζω προτελευταίοι !!
Πριν λίγους μήνες χάρη σε έναν συμπαίκτη μας συναντηθήκαμε όλοι για να δειπνήσουμε μαζί και είδαμε ξανά την εκπομπή, που μας έστειλε η πόλη της Aix-Les-Bains. Φυσικά στα γαλλικά….αλλά όλοι ενθουσιαστήκαμε σαν παιδιά.
Το παιχνίδι των πινγκουίνων ήταν εξαντλητικό!! Οι παίκτες γλιστρούσαν σε μια τσουλήθρα και βρίσκονταν σε μια κυκλική περιστρεφόμενη πλατφόρμα που ήταν πολύ ολισθηρή. Έπρεπε με έναν κουβά στο χέρι να μαζέψουν νερό που έπεφτε από τη μια άκρη της πλατφόρμας και στη συνέχεια να το μεταφέρουν σε μια συμπαίκτρια τους που ήταν στην άλλη άκρη της πίστας. Αφού έδιναν το νερό, ξανά πάλι απ’την αρχή. Κάτω από το νερό που έπεφτε, οι παίκτες έσπρωχναν ο ένας τον άλλο για να πάρουν το περισσότερο, αλλά καθώς η πίστα περιστρεφόταν και γλιστρούσε, ο διπλανός παίκτης σε έσπρωχνε ακόμα πιο πολύ! Γι’ αυτό το λόγο το παιχνίδι ήταν ανάμεσα στα πιο κουραστικά!
Η μοναδική στρατηγική ήταν να μπει ο σωστός παίκτης στο κατάλληλο τύπο παιχνιδιού αφού δεν ήταν δυνατό να κάνουμε πρόβες νωρίτερα.
12/2010